15.3.07

Música en viu

Les sales de música, els locals, tanquen. Els locals o sales de concert que encara avui s’atreveixen a programar música en viu són espais culturals, agents i a vegades fins i tot agitadors culturals gairebé de trinxera que resisteixen amb les seves programacions per fer un forat en el panorama musical catala`per sentir música en viu.

La música en directe, en sales de petit format és la porta d’entrada a l’actuació de molts músics i creadors novells i permet el contacte en viu amb l’artista, una experiència cada vegada més remota i que molta gent jove no coneix més enllà del gran concert-espectacle.

I per tant ajuden a formar i educar un públic musical que després serà també consumidor d’altres ofertes i productes musicals i culturals en general, i perquè no, creadors algun dia.

Aquestes sales de concert, tenen avui un encaix complex amb les nostres ciutats. Algunes han tancat, altres estan a punt (a Tarragona, a Berga, a Barcelona...) i és una aposta per la cultura i per la músic mirar que no passi. Ja entenc que hem de viure en ciutats sense soroll però les volem amb música!

Cal un esforç d’adaptació per garantir la conciliació d’aquests drets, un esforç de les sales però també dels poders públics. Els ajuts econòmics poden ser un avenç, un suport necessari, com les que ja existeixen per teatres o sales polivalents, que permetin a aquestes sales adaptar-se a les normatives locals i complir amb les exigències que estipulen (insonorització, normes de seguretat..)

Però amb la rehabilitació física dels espais no n’hi ha prou. Cal també garantir altres suports i mesures que transcendeixen l’adequació de les parets dels locals.

Mesures a nivell laboral, per la contractació d’artistes amb totes les garanties, de suport a les programacions estables i a la creació de circuits que permetin crear un la circulació i promoció d’artistes.

A les sales petites els passa el mateix que al Circ Cric aquests dies. Veuen com el Circ du Soleil té totes les facilitats per instal·lar-se arreu, i ja està bé, però al petit circ no el deixen establir-se enlloc.

5 comentaris:

puça ha dit...

Apunt: al Canadà (país modèlic) van arribar a prohibir el Moviment d'Abraçades Gratis. Després van haver-lo de legalitzar altra vegada. Imagini's una parella de iaiets detinguts per abraçar-se al carrer :0)

Tea ha dit...
L'autor ha eliminat aquest comentari.
Albert ha dit...

Hi ha molta gent indignada amb tot això... els músics ens veiem obligats a marxar o conformar-nos amb aquesta situació dedicant-nos exlusivament a la docència.
L'Associació de Músics de Jazz i Música Moderna de Catalunya porta molts anys denunciant la situació: www.amjm.org

Albert ha dit...

Hi ha molta gent indignada amb tot això... els músics ens veiem obligats a marxar o conformar-nos amb aquesta situació dedicant-nos exlusivament a la docència.
L'Associació de Músics de Jazz i Música Moderna de Catalunya porta molts anys denunciant la situació: www.amjm.org

Albert ha dit...

Carta oberta de Jose Reinoso (pianista resident a Barcelona) publicat al fòrum de l'Associació de Músics de Jazz i Música Moderna de Catalunya (www.amjm.org)

ESTIMADOS MUSICOS, DJ's, GENTE VINCULADA A LA MUSICA DE BARCELONA, DIRECTORES DE CINE, FESTIVALES, RADIOS Y TODOS LOS CONSUMIDORES DE MUSICA:

Voy a intentar ser súper breve. Es la primera vez que escribo una carta asi en mi vida. Dejaré de lado uno de los temas de moda: LA PIRATERÍA Y LA INDEFENSA PROPIEDAD INTELECTUAL.

El tripartito catalán, supuestamente de "izquierdas" o "socialista", se ha CARGADO, DESTROZADO, ANIQUILADO la vida nocturna de BARCELONA.

Se acabó la MUSICA EN DIRECTO en Barcelona, pero me refiero a la música que hace la gente que VIVE en Barcelona, a los músicos catalanes, suecos, africanos, sudamericanos, ingleses, norteamericanos, alemanes, vascos, andaluces, madrileños, QUE VIVEN AQUI, esto se acabó en Barcelona.

El ayuntamiento de Barcelona parece realmente estar DISFRUTANDO cada vez que clausura un LOCAL o PROHIBEN a los mismos LA MUSICA EN DIRECTO, FUENTE DE TRABAJO para muchos artistas. Tengo la sensación que cuando el ayuntamiento clausura un lugar siente que ha llevado un acto de bien a la comunidad, una hazaña o algo de lo que vanagloriarse cuando en realidad es todo lo contrario, están sacrificando a un debilísimo sector de artistas que da vuelo, prestigio, colorido y mucho atractivo turístico a Barcelona… quien dice TURISMO dice automáticamente BENEFICIO ECONOMICO para Barcelona.

Estamos ante una especie de castración cultural que incide en el desarrollo de una sociedad. La cultura es uno de los aspectos troncales y está siendo severamente azotada por este gobierno.

La mayoría de personas que superan los sesenta años de edad son quienes tienen un peso considerable a la hora de decidir normativas que afectan el plano social. Esta población que tuvo la mala suerte de vivir los cuarenta años de dictadura de Franco, que todavía visten este luto y han sido reprimidos durante gran parte de sus vidas, hoy en democracia hacen sentir al fin “su voz”, su frustración, su rabia, su revancha. A esta gente le molesta que su vecino practique el saxofón o un instrumento de música a las cino de la tarde, pero no les molesta tener explosiones y gritos en la television a un volumen incluso más alto que el instrumento de música del vecino, como también el vecino que denuncia su molestia por la música en vivo que no molesta a nadie en los bajos de un hotel porque sus dueños son gays, hasta que definitivamente logran y de forma ridícula su cometido, me refiero al hotel 54 de la Barceloneta clausurado hace un mes, o los vecinos que consiguieron acabar con las tardes de música del parque de la Ciudadella los domingos, todo un clásico y de lo más pintoresco de los domingos barceloneces. Estas personas quieren que Barcelona sea una ciudad dormitorio, donde los valores materiales estén por encima de los aspectos culturales.

Otro ejemplo es el ESMUC, primera escuela de música a nivel superior en España en el campo del jazz y la música moderna, también ha sido víctima de esta pésima administración del gobierno catalán. Esta escuela está dirigida por personas que ocupan cargos políticos que no tienen nada nada que ver con la música. La incapacidad de estas personas y su actitud prepotente están cortando las alas a esta escuela que en principio tiene todos los medios para ser un exponente significativo incluso a nivel europeo.

El gran atractivo turístico que significa la buena música en directo ha desaparecido en Barcelona, ciudad excelentemente publicitada como VANGUARDISTA, COSMOPOLITA, FASHION, “OPEN MINDED”, y realmente es una ciudad hoy por hoy de lo MAS RETROGRADA Y DECADENTE. Está comenzando a haber un éxodo de músicos, como siempre los primeros que se marchan son los que tienen mayores aspiraciones, además de los que simplemente se han quedado sin trabajo, esto siempre comienza así y quedando en el centro la franja de MUSICOS- PROFES DE MUSICA, quienes NINGUNO DE ELLOS SOÑÓ DE PEQUEÑO CON QUERER SER PROFESOR DE MUSICA NO TITULADO… "cuando sea grande quiero SER PROFE DE MUSICA"... GRAN MENTIRA!!!, salvo grandes excepciones, de niños todos soñamos con lo mismo, ser FUTBOLISTAS, MUSICOS y DE ROCK, CARPINTEROS, ASTRONAUTAS, pero PROFESOR DE MUSICA NO... Salvo la gran cantidad de "MUSICOS PROFESORES" que NI SIQUIERA SON DOCENTES DE PROFESION SINO QUE SE HAN DECANTADO POR DAR CLASES PORQUE NO SE PUEDEN GANAR LA VIDA COMO MUSICOS (tocar, hacer arreglos, producir, grabar, componer), con esto se quedará Barcelona y en BREVE, atención no tengo nada contra todos mis colegas "musicos- profes", ni tampoco dudo de su capacidad artística, toco, colaboro y soy amigo de muchos de ellos... yo mismo me estoy pensando dar unas horitas de clases en el Taller de Musicos hasta ver si me voy o no de aquí. Pero cualquier música DE VERDAD NACIO EN LAS CALLES, EN LOS CLUBES, EN LOS BAILES, EN LAS FIESTAS SOCIALES, EN DIRECTO, EN VIVO Y EN DIRECTO Y NO EN ESCUELAS DE MUSICA… Ejemplo claro EL TANGO, EL FLAMENCO, LA SALSA, EL JAZZ, EL LATIN JAZZ, EL LATIN-FLAMENCO JAZZ, EL ROCK, EL HIP HOP, EL RAGGAETON…

Una de las grandes riquezas de Barcelona es, o mejor dicho era, el pruralismo étnico y cultural, aquí se estaba comenzando a desarrollar un SONIDO, una FORMA de HACER MUSICA, UN "SONIDO BARCELONA", sin importar el estilo musical, como existe el sonido INGLES, EL NORDICO, EL NORTEAMERICANO, EL CANADIENSE, EL FRANCES, COMENZABA AQUI A APARECER EL "SONIDO BARCELONA", EL "MUSIC MADE IN BARCELONA"... Es normal en cualquier banda de aquí encontrarse mínimo tres o cuatro nacionalidades... esto se ACABA AMIGOS... SIN NOCHE, SIN LOCALES, SIN MUSICA EN DIRECTO, SIN DJ's, ESTO SE ACABA Y LA PRIMERA QUE VA A PERDER ES LA MISMISIMA BARCELONA QUE PRETENDE COMPARARSE CON NUEVA YORK, PARIS o las GRANDES CAPITALES, con esta mentalidad tan pueblerina y CORTITA, mentalidad de BRUTOS, no veo como pueden pretender compararse... que va! Barcelona es un PUEBLO que entre las 10 y las 11 de la noche se pone el pijama, Barcelona parece un abuelito enfermo y moribundo...

Si esto sigue así, aqui no hay futuro para MUSICOS a corto y mediano plazo, las cosas deberían cambiar mucho... a dar 20 HORAS DE CLASE A LA SEMANA Y RESIGNARSE A SER UN "ex musico" o “profe de musica no titulado”… habrá que marcharse de aquí... No tengo nada contra mis colegas "musicos-profes", lo reitero una y otra vez, pero quien como yo haya tenido la suerte de tener al menos UN DOCENTE EN SERIO EN SU VIDA, yo tuve TRES (PABLO RILLA, HAL CROOK Y CHARLIE BANACOS), sabrá de sobras que un músico por no poder dedicarse a tocar o vivir de la música no PUEDE TRANSFORMARSE POR DESCARTE EN PROFESOR DE MUSICA, toda la FRUSTRACION de ESTOS ES LO PRIMERO QUE MAMAN Y SE TRAGAN LOS POBRES ALUMNOS... doy por entendido que como en todo hay EXCEPCIONES a la mediocridad, por supuesto…

Aquí ni siquiera se trata que el Ayuntamiento proteja a este sector debilísimo de músicos, SE TRATA DE QUE DEJE DE ANIQUILARLOS Y EXPULSARLOS DE BARCELONA. No hablemos ya de SEGURIDAD SOCIAL… LA PROFESION DE MUSICO NO EXISTE EN ESPAÑA!!! NO EXISTEN LEYES DE AMPARO A ESTE SECTOR, NI POSIBILIDAD DE PARO, LEGALMENTE EL MUSICO NO EXISTE EN ESPAÑA, LA MUSICA NO ES UNA PROFESION EN ESPAÑA.


O NOS MOVEMOS TODOS O BARCELONA SE CONVERTIRA EN UNA HERMOSA CIUDAD DORMITORIO CON ESCUELAS DE MUSICA CON EX MUSICOS- PROFES NO TITULADOS, PERO SIN PODER VER A MUSICOS EN ACCION, ESO SÍ LOS BRUCE SPRINGSTEIN Y COMPAÑIA A PRECIOS RIDICULOS LA ENTRADA Y EN GRANDES RECINTOS SEGURO SE MULTIPLICARAN PORQUE DAN “PRESTIGIO” A LA CIUDAD…

ESTOY DISPUESTO A LUCHAR E IR A POR TODAS PARA PODER REVERTIR ESTA SITUACION. TENGO DEMASIADO AMOR A ESTA CIUDAD PARA QUEDARME CON LOS BRAZOS CRUZADOS Y VER COMO SE LA CARGAN.

JOSE REINOSO ORTIZ
(nacionalitzat espanyol)

www.myspace.com/josereinoso